گفت و گو در خیابان با خاطره حاتمی:

به سراغ خاطره حاتمی بازیگر جوان سینما و تلویزیون ایران می رویم تا گفت و گویی متفاوتی با او در خیابان های تهران داشته باشیم.

چی شد مصاحبه در خیابان را پذیرفتید؟
خاطره حاتمی:به خاطر اینکه دوست دارم از جنس این مردمی باشم که در خیابان ها قدم می زنند,می خواهم هم رنگ آنها باشم و هیچ فرقی بین من با این مردم نباشد,نمی خواهم به خاطر بازیگری از مردم دور شوم,من شلوغی این کوچه و خیابان ها را خیلی دوست دارم.
تا به حال با همین مردم هم کلام شده اید؟
خاطره حاتمی:خیلی زیاد,مثلا خیلی وقت ها به خاطر ترافیک ماشینم را بیرون نمی آورم و  بیشتر سوار اتوبوس یا تاکسی می شوم,مردم همه تعجب می کنند و خیلی ها با سر سلام می کنند و خیلی ها جلو می آیند و با تعجب می پرسند شما خاطره حاتمی بازیگر سینما هستید؟وقتی متوجه می شوند با خوشحالی و مهربانی با من در مورد فعالیت هایم صحبت می کنند,من این مردم را فقط برای محبت هایشان دوست دارم.
فکر می کنم رشته اصلی شما هنر نبوده,درسته؟
خاطره حاتمی:کم و بیش آره,در دوره دبیرستان تجربی می خواندم.پیش دانشگاهی را در رشته هنر ادامه دادم,در دانشگاه هم رشته روان شناسی را ترجیح دادم.سه ترم در دانشگاه درس خواندم و در همان زمان بود که برای بازی در فیلم انتخاب شدم.از همان سه ترم به بعد انصراف دادم و مشغول بازیگری شدم.
خاطره حاتمی و یک خاطره از خیابان های تهران؟
خاطره حاتمی:بهترین خاطره من,زمانی بود که ۱۰-۱۲ سال داشتیم و در کوچه و خیابان ها با دوستانم بازی می کردیم,یادش بخیر با گچ خانه های لی لی بازی را روی زمین می کشیدیم و هیچ وقت دوست نداشتیم که آن خانه ها پاک شود,واقعا یادش بخیر.